PoeticHouse - Il Portale dei Poeti e della Poesia
Pubblicata il 20/12/2007
(La leggenda di Santo Stefano)

Sobbra lu magazzinu, ieri agghju ‘cchjatu,
nu scatulone vecchju e ‘mpolveratu,
stàvunu pasturi, angili e qualche picuredda
ti allora tannu, quann’era piccinnodda.

Intra la mente mea s’onu ‘ffacciatu
tanta ricuerdi belli ti lu passatu.

Com’ernu belli li pupazzi allora
parèvunu sculture veramente,
po’ pi tant’anni l’amu ‘bbandunatu
e n’usanza americana amu cupiatu.

E scarufannu ‘ntra stu scatulone
quant’anni arretu agghju riturnatu,
quannu ‘ttànima era ancora nu vagnone
e lu presepiu si faceva pi divuzione.

Comu nu lampu m’agghju ricurdatu
na storia ca scurdare ete piccatu,
ete na storia bella di Natale
e ìu stasera vi l’agghj’a cuntare.

‘ntra sti pirsunaggi dissusati
stava puru na vagnedda vacantìa,
ca di nome si chiamava “Anastasìa”,
quera ca tineva strittu ‘ntra lu core
lu spilu di vite’ nostru Signore..

Pigghiò na petra liscia di torrente,
ca nu piccinnu pareva veramente,
lu ‘nturtigghiò ‘ntra pezze fatte a fassi,
e cu l’otri fèmmene si ‘ccucchjò pi la via
pi sce’ truva’ Gesù Cristu e Maria.

Stava n’usanza tannu ca no si sce’ truvava parturente
ci mamma tu nonc’iri veramente.
E Anastasìa puru ca nonc’era mamma
cu l’otri si ‘mmiòju alla capanna.

Quannu arrivoju cu sta bedda petra ‘mbrazzi
questa cosa fece nu starnutu,
“Salute, Stefanuddu!“ disse la Matonna
ieri ha natu Gesù e osci è natu tu”

Miràculu! esclamò Anastasia,
nonc’é chju petra lu piccinnu mia!

Fra quanti ‘nci ni stavunu fu nu parapiglia
e si n’assera tutti carichi di meraviglia.

Pi li cristiani semplici di cori
tuttu è possibbile a nostru Signore!
Piccè a Diu ogni cosa po’ succètere
puru cu nasce nu criaturu dalli petre .
  • Attualmente 5/5 meriti.
5,0/5 meriti (1 voti)

NOn conoscevo questa leggenda sul mio santo ,grazie..molto bella..Ciao
K

il 20/12/2007 alle 12:38

Cara Anna
è incredibile quanto il tarantino sia simile al siciliano nel pronunciare molte parole..........ho quasi capito tutto e mi è piaciuta tanto.
un abbraccio
e di corsa torno alle mie faccende
ciao da davide

il 20/12/2007 alle 22:57

è una poesia scritta in dialetto sangiorgese...
grazie davide...AUGURI DI...SANTITA'

il 21/12/2007 alle 06:43

bellissima...non ricordavo più quanto il tarantino fosse facile da parlare ma difficile da scrivere...hai scritto più che una poesia, un pezzo di memoria...un'opera da custodire...
un bacio
Maluan

il 21/12/2007 alle 21:46

ti dirò di più cara Stefania,,,Santo Stefano fu il protomartire,cioè il primo a morire dei discepoli di Gesù... un caro abbraccio. anna

il 22/12/2007 alle 06:31

storie che riescono ancora ad affascianre chi ha il cuore bello e intatto..e capace di scorgere meraviglie nelle pagine che ci hanno tramandato i nostri avi..
grazie Maluan. un caro saluto. anna

il 22/12/2007 alle 06:34

Pe i cristiani semplici di cuore
tutto è possibile al nostro Signore!
Perchè a Dio ogni cosa può succedere
anche di nascere in creatura dalle pietre.
Cara Anna ,dimmi se l'ho tradotta bene!..Grazie! Un abbraccio Dora

il 22/12/2007 alle 18:50

PERFETTA...

il 23/12/2007 alle 08:34