Pigliato 'e friddo e ovèro tutt' 'nfuso

na notte aùsto, ì' m'arritiravo 'a casa.

Vàsulo vàsulo e nu poco appaurato

'e tre, int' 'o scuro, comme 'a scunsulato!

Pensaie...!

"Pe fa' cchiù ampressa mo' piglio stata strata

pe chistu vico sicuro, vaco cchiù arreparato.

E ghievo po vico 'e donn'Aitano 'o falignamme

'o pate do' sicco , "Federico 'o nase 'e cane"

Cumpagno 'e scola e de mille avventure

bravu uaglione ma fatto proprio a' cetrùlo!

Quase de corsa, m' 'o ievo facenno 'o vico

E chi pensava cchiù, 'o pàte!... o 'a Federìco!

Quanno...!

Cu nu colpo 'e viento, na porta s'arapette

e 'a luna m'allummaie na faccia 'e muorto

cuccato n'ommmo steve int' 'a nu tavùto

ca me facette alluccà... " Oi mamma aiuto!"

Tanto fuie lo strillo, e fuie tanto de bottà

Ca se scetaie la salma e "me iastemmaie 'e muorte"

"Federico? 'o nase 'e cane!" era 'o cadavere vivente

Ca 'nfuso lo cazone... aveva annante!



saluti al sito da gianfranco brienza 'e ritrattielle