nocturna planula
longe resonat.
per aerem suspirans
auditur musica

tertia vigilia: angiportus dormit
neniam insusurrans
vetustam et antiquam

Iuppiter, quam multa sidera in coelo!
Qualis luna, qualis dulcis aer !
Quam libenter vocem
dulce canentem audire velim!

Sed lenta antiqua moritur
deserta cantilena.
Nigris obscuratur tenebris angiportus

anima mea sola
hac fenestra manet.
Expectat diu.
Et stat in cogitatione fascinans...