es proghende e rughinande sa ventre de sa mamma manna
piango sui nostri risi
rigando gli specchi,
vedo acqua di fango
mai più di fonte,
piove la dolente nota
e la rabbia su di te.
supre e sutta
sa matta e su ponte,
abba no abbada
rughede e issonciada,
non biede su lahore
ne intendede sos sonazos,
ma vorta sa cara de sa mendula
,e vattidi s'ozatru.
ah ,tue .mamma e su sole
viese su dannu hattu.
s'incrinini sas palas sutta sa linna benehitta
e sas tappas non vattini a monte,mori savida
pro torrare a nashere
ma oie
ingurto sale
e prango hene lacrimas
oh mamma ,mamma manna
ocru de sas intragnas
non best pru vohee miscro habba in abba.
non ho più arco e frecce
per tendermi fin là.
ho solo presenza di vento
in questa lontananza
ma con tutta la mia forza
redigo pensier diverso con fede e con speranza inun urlo muto
oh terra terra amata t'invito
,sii cuore e pancia e ancora .