Ecco che ciarisemo
ancora cor Natale
co' l'ansia d'esse bboni
pe' guadambia' er perdono
che ce permetta ancora
d'arispara' domani.
E allora m'aritorna
l'antica voja strana
de nun esse più 'n'omo
ma 'na qualunque bbestia
che umana ipocrisia
nin abbi mai vissuta,
che so, 'n lupo, 'na tigre,
magara puro jena,
abbasta che 'n se dica
che doppo ave' ammazzato
se sbatte er petto e prega
fingenno ch'è pentita.
***
N.B. scritta per il Natale 1995.