è tiempo e primmavera,nù poco chiove e schiove,si fà chiù fresca l'aria,ca e terra nfosa addora.Cade nà pioggia e marzo,ca o sole sfiora e vase,nù sole assai scuntruso,ca esce e se ne trase.Na rondine emigrante s'appoia ngoppe a nu rame ,stanca e vulà,ca è venuta a luntano,pè se fà o nido e mise dà stagione.E' tiempo e primmavera,a campagna se sceta chiù allera,l'alberi e frutta in fiore bianchi e rosa, all'uocchie paren tanta vestiti e spose.è tiempo e primmavera e a luna s'appripara a tarda sera , a fà a ruffiana e coppie dinte o scuro,e sò parole palpiti e suspiri,ca vanno assieme o viento fino o mare,pò l'eco si confonnde nfacciccia e scogli cu l'onda e se ne more cù l'acqua,indo o profondo. è tiempo e primmavera,tutto dienta n'armonia e colori,è candore , è poesia...è gioia dà vita accarezzata a DIO.
L.A.