PoeticHouse - Il Portale dei Poeti e della Poesia
Utente eliminato
Pubblicata il 05/05/2002
Ste stele de neve che vola pian pian
me fa ricordare de un tempo lontan
col naso strucà su pal vero
seguivo un fioco, bianco e legero
che fra mile altri se dondolava,
xogava, scampava e dopo tornava
pa 'ndarse a posar
su na soca xa bianca
che de tanto peso gera xa stanca.
Quel grande silensio me fa nostalgia
de el fogo che ardeva in casa mia.
Me par de sentir l'odor de le feste,
el presepio, i regai, tute cose modeste
che però un poco me manca.
Forse no xe gnanca de queo
che sento a mancansa,
ga da esser i ani che avansa
e me struca el cor solo pensando
che a me discesa
sta xa inisiando
e quel fioco de neve fresco e legero
xe solo un ricordo, un bel pensiero.
  • Attualmente 5/5 meriti.
5,0/5 meriti (1 voti)