Sugnu sedutu nto giardinu
e pensu a tanti cosi rari
quanta sufferenza mi detti lu destinu
luntanu dai mei affetti cari
na mamma ti faci e du toi destinu non sapi
cha non è duci comu u meli dell’api
chistu chi staiu cuntandu
nullu ci cridi ca sta vita ci staci sfruttandu
a undi sugnu non è a terra mia
notti e jiornu ti sognu Calabria mia
suffru sì ma cu piaciri
pecchì con orgoglio fazzu u me doviri
ma ca nu jornu tu mi ndai a sentiri.